ความสว่างภายใน

ตอนที่ลูกปฏิบัติธรรมครั้งแรก ลูกก็มืดตื้อมืดมิดไม่เห็นอะไรเลย แต่ใจก็สงบนะคะ วันต่อมาลูกได้รับรูปพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จากการร่วมบุญถวายที่ดินสร้างวัดพุทธเดนมาร์ก พอลูกได้นั่งสมาธิต่อหน้ารูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ อัศจรรย์ปาฏิหาริย์ก็เกิดกับลูกค่ะ

โอนิ

ครอบครัวหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น...ลูกสาวเกิดป่วย ต้องเข้ารับการรักษาอยู่ในชั้นของผู้ป่วยเด็กที่มีอาการทางจิตหรือมีสภาพร่างกายไม่สมประกอบ มีอาการไม่ตอบสนองใดๆทั้งสิ้น…คุณแม่ของเธอ นึกขึ้นได้ถึง Case Study เรื่องหนึ่ง ซึ่งเคยได้รับฟังจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จึงได้ใช้วิธีแก้ไขตามอย่างใน Case นั้น ปรากฏว่า ลูกสาวมีอาการดีขึ้นเรื่อยๆ และหายเป็นปกติได้อย่างอัศจรรย์

เธอทำได้...เพราะเธอได้ทำ

นั่งไปนานๆ องค์พระก็เริ่มเป็นอย่างที่ใจลูกนึก นึกให้ท่านขยายใหญ่กว่าตัวเรา ขยายใหญ่ขึ้นเท่าภูเขาก็ได้ นึกให้ท่านย่อเล็กลงมา ใหญ่กว่าตัว เท่าตัว เท่าแตงโม เท่าส้มโอ จนกระทั่งเล็กสุดเท่ามดเล็กๆ มองดูใสเหมือนเพชร แล้วองค์พระเล็กนิดเดียวก็ค่อยๆ สว่าง มากขึ้นๆ จนเท่ากับพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน แต่รู้สึกมองแล้วไม่แสบตาเลยค่ะ

ทุกวันนี้ ลูกรู้สึกว่าใจมัน เบาๆ ใสๆ นุ่มๆ ไม่อยากโกรธใคร บางวันตื่นนอนพร้อมกับองค์พระที่ขยายใหญ่ทันทีที่รู้สึกตัว เวลานอนก็หลับในอู่ทะเลบุญ มีความสุขมาก ไม่เคยคิดเลยว่า คนอย่างเราก็ทำได้ เหมือนได้ชีวิตใหม่ที่เพิ่งเริ่มต้นเมื่ออายุ 61ปี

สามเณรบวชอุทิศชีวิต

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ลูกเณรมีความสุขมากครับ และรู้สึกว่า ชีวิตมีคุณค่ามากยิ่งขึ้น เสมือนหนึ่งดินโคลน ที่เขาเอามาทุบ มาปั้น จนกลายเป็นภาชนะที่มีคุณค่า หรือเปรียบเสมือนบุคคล ผู้เปรอะเปื้อนไปด้วยโคลนตม เดินทางมาได้พบสระอโนดาตที่ใสสะอาด ได้ลงชำระล้างและดื่มกิน

อย่าเป็นผู้กำกับ ให้เป็นเพียงผู้สังเกตการณ์

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ดวงใสดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นดวงใสที่มีองค์พระสีทองอยู่ภายใน และหมุนรอบตัวอย่างช้า หลังจากนั้นผมรู้สึกผ่อนคลายทีเดียว ในระหว่างที่เห็นองค์พระ ผมมีความรู้สึกพอใจมากๆ รู้สึกสงบและมีความสุข, หลังจากออกจากสมาธิแล้ว ผมรู้สึกเต็มเปี่ยมด้วยพลังและพอใจมาก

พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน

วันนั้น กระผมตื่นตาตื่นใจที่ได้เห็นภาพพระภิกษุมารวมกันเป็นเรือนแสน รู้สึกได้ทันทีว่า ประเทศไทยเป็นเมืองแห่งพระพุทธศาสนาจริงๆ ชื่นชมประเทศไทยที่เป็นเมืองพุทธ ตั้งแต่กษัตริย์จนถึงบุคคลทั่วไป ต่างให้ความเคารพแก่นักบวช

ครูดอยร่วมใจขยายถนน

เมื่อถึงเวลาสว่าง หลังจากที่กระผมได้พาพี่น้องชาวปวาเก่อญอนั่งสมาธิแล้ว เราจึงออกเดินทางไปยังพื้นที่ที่เราจะทำการขุดขยายถนนเป็นจุดปฐมเริ่มครับ โดยจุดเริ่มต้นขยายถนนนั้นเราเลือกจุดที่ยากและจุดที่อันตรายที่สุดก่อนครับ เป็นยอดเขาหัวโล้นที่ดินมีสภาพเป็นหินเป็นส่วนใหญ่ครับ

เหล่ากอสมณะ

จากนั้น ก็เห็นองค์พระอยู่ในดวงแก้ว ผุดขึ้นมาแล้วขยายใหญ่ จนใหญ่กว่าตัวลูกเณร สว่างมากๆ เหมือนมีพระอาทิตย์ 100ดวง องค์พระท่านหันหน้าทางเดียวกับลูกเณร ลูกเณรสังเกตเห็นเกศดอกบัวตูม เห็นจีวรขององค์พระ ท่านลืมตาและยิ้มให้ลูกเณรด้วย รู้สึกว่าใจสงบนิ่งมาก มีความสุขมาก

แสงสว่างจากดาวดวงน้อย

แม้โรงเรียนของเราจะเป็นเพียงจุดเล็กๆในสังคม แต่นี่คือจุดเริ่มต้นของแสงสว่าง ที่พวกเราคณะครูและนักเรียนทุกคน กำลังช่วยกันขยายผลไปยังโรงเรียนต่างๆในจังหวัดศรีสะเกษ และโรงเรียนในเครือราชประชานุเคราะห์ทั่วประเทศค่ะ และก็จะตั้งใจทำโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลกนี้ต่อไปเรื่อยๆ เพื่อให้เป็นความดีที่ยั่งยืนค่ะ