ยิ่งมองยิ่งงาม ตอนที่ 2

เรื่องราวของปู่ผง และ ลุงหลอม ผู้ที่เคยเป็นอุปัฏฐากให้กับมหาปูชนียาจารย์ พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พระมงคลเทพมุนี สด จันทสโร ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย …ผลจากการที่ได้อุปัฏฐากพระเดชพระคุณหลวงปู่ จะเป็นอย่างไร และทั้งสองท่านประกอบเหตุมาอย่างไร จึงเป็นผู้ที่ได้รับบุญลาภนี้

อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ตอน อานุภาพพระผงวัดปากน้ำ โดยปู่ผง

ไอ้ผง ที่มึงยากจนอยู่ทุกวันนี้ เพราะมึงไม่มีสายสมบัติติดตัวมาเลย มันถึงได้ยากจน ถ้ามึงเอาเงินมาทำบุญกับกู 25 บาทเนี่ย เท่ากับมึงจะมีสมบัติพันล้านติดตัวเชียวนะ ภพชาติต่อไปมึงจะไม่จนแบบนี้

อานุภาพหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ตอน อุปัฏฐากพระต้นธาตุ โดยลุงหลอมและปู่ผง

หลวงปู่ให้แม่ชีถนอมนั่งเข้าที่ไปดูว่า ผู้ปฏิบัติดูแลพระต้นธาตุ เขาได้บุญกันยังไง ตายแล้วจะไปไหน แม่ชีถนอมตอบว่า “คนปฏิบัติดูแลหลวงพ่อต้องขึ้นสวรรค์เจ้าค่ะ อย่างน้อยก็ดาวดึงส์”

ความเป็นมาและอานุภาพเส้นเกศาหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

ย้อนไปในปี พ.ศ.2535 ช่วงที่ผมประสานงานรวบรวมที่ดินในอำเภอสองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี ซึ่งเป็นบ้านเกิดหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ผมก็ได้แวะไปหา ปู่ผง มีแก้วน้อยซึ่งเป็น 1 ในทีมอุปัฏฐากที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับหลวงปู่ฯ ครับ

ปู่กินลูกหนูเป็นๆ

เรื่องราวของหญิงคนหนึ่ง ในครอบครัวชาวจีนที่ได้เดินทางมาสร้างฐานะในประเทศไทย...คุณปู่ชอบดื่มเหล้า และชอบทานลูกหนูเป็นๆที่เกิดใหม่ โดยเชื่อว่าเป็นยาชูกำลัง...คุณย่า ชอบทำบุญตามประเพณีชาวจีน...คุณพ่อ ชอบดื่มสุรา สูบบุหรี่ เล่นการพนัน ส่วนใหญ่ทำบุญตามประเพณีชาวจีน แบบสงเคราะห์โลก สงเคราะห์ญาติ...คุณลุงชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่...ท่านเหล่านี้ ละโลกแล้ว ไปไหน...มีความเป็นอยู่อย่างไร...ที่นี่ มีคำตอบ

เราควรมีหลักในการให้พรอย่างไรบ้าง

การให้พรเป็นการให้ความประเสริฐ ถ้ามองแล้วตัวเราไม่ได้มีความดีความประเสริฐอะไรเลย แต่พรุ่งนี้ลูกศิษย์ลูกหาจะมาขอพรจะเอาอะไรให้ ให้พรปาว ๆ เป็นนกแก้วนกขุนทอง พรก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์ ปู่ ย่า ตายายของเราเวลาท่านให้พร เรารู้สึกว่าพรของท่านศักดิ์สิทธิ์ มีความขลังอยู่ในคำให้พรนั้นด้วย

ทานอาหารแบบไหนถึงตัวสูงใหญ่เหมือนคนญี่ปุ่น คลิ๊ก

ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด...ใช้เวลา...ศึกษาเรื่องอาหารร้อยๆ พันๆ ปี ว่า หัวอะไรกินได้ หรือ กิน

Case Study

เมื่อเธอเกิดมาได้ไม่นาน พ่อก็เสียชีวิต แม่ซึ่งมีลูกหลายคนไม่อาจรับภาระได้ จึงได้ยกลูกๆให้คนอื่นเอาไปเลี้ยง ตัวเธอได้ไปอยู่ในอุปการะของ ชวด, ปู่ และย่า...ต่อมา เมื่อปู่ตาย ชีวิตของเธอก็เหมือนแพแตก ขาดที่พึ่งอีกครั้ง เธอตัดสินใจไปอยู่กับแม่ แต่ก็ไม่มีความสุขอย่างที่หวัง...เมื่อเธอได้มาพบกับหมู่คณะ เธอก็ได้พาครอบครัวเข้าวัด จากนั้นก็แนะนำเพื่อนที่รู้จัก และญาติๆให้ได้มาพบกับหมู่คณะด้วย...

สวรรค์ชั้นยามา

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา

ดุสิตบุรี

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลให้ทานโดยไม่มีหวังผล ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยายของเราเคยให้มาก่อน เราก็ไม่ควรทำให้ประเพณีอันดีนี้ขาดหายไป แต่ให้ทานด้วยคิดว่า เราหุงหากินได้ แต่สมณะพราหมณ์ไม่ได้หุงหา เราแสวงหาทรัพย์ได้ จะไม่ให้ทานแก่สมณะพราหมณ์ผู้ไม่แสวงหาทรัพย์เลี้ยงชีพ ย่อมไม่สมควร บุคคลนั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้ เมื่อทำกาลกิริยา ละจากโลกนี้ไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหาย แห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นดุสิต