ชื่อของฉันมี “บุญ” นำหน้า บุญจึงนำพาให้มาเป็นขุนรบพระนิพพาน

เมื่อคุณครูไม่ใหญ่ให้โอกาส ต่อเวลาให้ผู้มีบุญจากทั่วโลกได้สร้างองค์พระปิดเจดีย์ ทุกคนจึงรีบคว้าโอกาสทำหน้าที่กันสุดฤทธิ์ และเหนือคิดเหนือฝัน เหมือนโอกาสนั้นเกิดมาเพื่อเธอ เธอผู้มี “บุญ” นำหน้าชื่อถึง 3 ท่านแห่งเมืองชิคาโก ได้พร้อมใจกันเลื่อนขั้นเป็นขุนรบพระนิพพานโดยมิได้นัดหมาย

ตกบันไดพลอย (ได้) บุญ

เรื่องราวของหญิงสู้ชีวิต...เมื่อเธอแต่งงาน คิดว่าชีวิตคงจะสบายขึ้น เพราะสามีเป็นคนมีฐานะ มีรายได้ดี แต่เขากลับผลักภาระทุกอย่างในครอบครัวให้เธอ โดยไม่ช่วยเหลืออะไรเลย สุดท้าย เขาก็มีคนใหม่...ตอนที่แยกทางกัน เธอไม่เหลืออะไรเลย ไม่มีงานไม่มีเงิน...แต่ด้วยความสามารถ และไม่ยอมแพ้ เธอตั้งตัวได้อีกครั้ง...เมื่อได้เจอหมู่คณะ การทำบุญของเธอเป็น แบบ “ตกกระได้พลอย (ได้) บุญ” เป็นอย่างไร และเมื่อบุญนี้ส่งผล จะเป็นอย่างไร ติดตามรายละเอียดได้...ที่นี่...ที่เดียว

คุณออกแบบชีวิต..ด้วยตัวเองได้

มนุษย์เราเกิดมาไม่มีใครสมบูรณ์พร้อม เรายังต้องการจะก้าวไปสู่จุดที่สมบูรณ์มากกว่านี้ คือ จุดที่พร้อมด้วยสิ่งที่มนุษย์ทั้งหลายปรารถนา เป็นต้นว่า มีครอบครัวดี การงานดี ร่ำรวยเงินทอง สุขภาพแข็งแรง เฉลียวฉลาด สง่างาม ฯลฯ แต่ตราบใดที่เรายังไม่รู้จักศักยภาพของตัวเอง เราก็คงจะยังไม่สามารถก้าวไปถึงจุดหมายที่สมบูรณ์ได้

บริจาคดวงตาเป็นทาน(อุปบารมี)

ผู้ให้ของชอบใจย่อมได้ของชอบใจ ผู้ให้ของเลิศย่อมได้ของเลิศ ผู้ให้ของดีย่อมได้ของดี ผู้ให้ของประเสริฐย่อมเข้าถึงฐานะอันประเสริฐ

การพัฒนาบุคคลากรด้วยปัญญา 3 ฐาน

ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ ได้เสนอวิธีการพัฒนาบุคลากรด้วยหลักปัญญา 3 ฐาน คือ ฐานกาย ฐานใจ ฐานความคิด ซึ่งแท้จริงแล้วนำมาจากหลักในพระพุทธศาสนานั่นเอง คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ในเชิงบริหารนั่นเอง

ทำไมจึงรวย ?

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกับสุภมาณพ โตเทยยบุตรว่า ดูก่อนมาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้.

อานิสงส์ของบุญพิเศษ๕บุญ

บุญพิเศษ ๕ บุญ คือ บุญถวายดอกบัวบูชามหาธรรมกายเจดีย์ บุญถวายปานะ บุญถวายอังสะกันหนาว บุญจัดศูนย์ปฏิบัติธรรม และบุญบริจาคโลหิต ที่ผมและครอบครัวทำมาตลอด ๕ ปี จะให้อานิสงส์อย่างไรบ้าง ที่สุดของบุญเหล่านี้จะเป็นอย่างไร

ฝันที่เป็นจริง

ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้น ชีวิตของผมมีแต่ งาน...งาน...งาน จะมีเวลาเหลือก็คงแค่ตอนหายใจเท่านั้น ตอนนี้ผมได้เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยงานบางอย่าง เพื่อที่จะทำสมาธิทุกวัน ทั้งตอนตื่นนอน และก่อนเข้านอน ขณะที่ผมได้เรียนรู้วิธีการทำสมาธิไปอย่างช้าๆนั้น ผมก็เริ่มรู้สึกว่า ผมจะระมัดระวัง ใส่ใจในคำพูด และการกระทำมากขึ้น เริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆ จากมุมเล็กๆให้มีความหมายมากขึ้น

บริจาคดวงตาเป็นทาน (อุปบารมี)

ในการเดินทางไกล เราจำเป็นจะต้องมีเสบียงติดตัวไป เพื่อหล่อเลี้ยงสังขารให้ดำรงอยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางในโลกนี้ ในโลกหน้า

บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (5)

ในวันอาทิตย์ต้นเดือน วันที่ 7 กันยายน พ.ศ.2551ที่ผ่านมานั้น จึงเป็นเสมือนวันแห่งความสำเร็จทั้งการศึกษาและการงานของกระผม เมื่อตอนรับปริญญาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (คุณครูไม่ใหญ่) กระผมรู้สึกตื่นเต้นปีติจนขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลยครับ เป็นเกียรติยศและความภาคภูมิใจสูงสุดของกระผม ซึ่งกระผมจะไม่มีวันลืมวันนี้เลยไปจนตลอดชีวิตครับ