ผลการปฏิบัติธรรม พระสากล สกลสุโภ
วันหนึ่ง พอมองไปที่กลางท้องก็เห็นดวงแก้วใสๆ ลอยขึ้นมาจากท่อที่ลึกมากๆ
สุขใจทุกอนุวินาทีที่ได้มาบวช
ตั้งแต่ได้บวช กระกระผมก็มีความสุขทุกวินาที โยมพ่อโยมแม่ก็มีความสุข ท่านทั้งสองมีหน้าตาอิ่มเอิบ และด้วยบุญบวชยังทำให้โยมแม่หายป่วย
หัวหน้าแก๊ง...เปลี่ยนไป
กระผมเคยทำตัวแย่ๆทำให้พ่อแม่ร้องไห้เสียน้ำตามาแล้ว ตอนนี้กระผมก็ทำให้พ่อแม่เสียน้ำตาอีกแล้วแต่น้ำตาในครั้งนี้เป็นน้ำตาแห่งความสุข
ขอเกาะชายผ้าเหลืองพระลูกชายไปสวรรค์
ผมเกิดมาเป็นลูกกำพร้า โยมแม่เสียชีวิตตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก ส่วนโยมพ่อก็ไม่รู้หายไปไหน ทิ้งให้ผมอยู่กับตาและยาย ซึ่งผมก็เรียกตาว่าพ่อ เรียกยายว่าแม่ แต่สมัยก่อนท่านเอาแต่ทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาดูแลผม ผมรู้สึกเหงา เฉาชีวิตสุดๆ
ความในใจของนาคธรรมทายาท รุ่นที่ 8 ตอน พรรษานี้ต้องบริสุทธิ์ที่สุด
หลวงพ่อครับ ผมไม่เคยมาวัดพระธรรมกายนะครับ แต่ตลอด 1 ปีที่ผ่านมา ผมได้ดู DMC ผ่านทางเคเบิลทีวี ผมว่าเป็นช่องรายการที่ดีครับ แล้วที่ประทับใจคือการได้เห็นภาพโครงการบวช 1 แสนรูป ผมก็จำเอาไว้ว่าถ้าเราคิดจะบวช...เราจะมาบวชในโครงการนี้แหละ พอผมลาออกจากงานประจำกลับไปช่วยงานที่บ้าน จู่ๆ ก็รู้สึกอยากบวชในโครงการของหลวงพ่อขึ้นมาอย่างแรง
ผลการปฏิบัติธรรม พระปัญญา มหาปุญฺโญ
อีกหนึ่งคำยืนยันว่า ความสุขจาการนั่งสมาธิ เป็นความสุขที่หาความสุขใดๆมาเปรียบไม่ได้
ความปลื้มจากใจกองพันเนื้อนาบุญ ตอน จะบวชฝึกตนไม่มีวันถอยหลังกลับ
หลวงพ่อครับ ผมอยากจะเล่าให้นักเรียนอนุบาลทั่วโลกฟัง..ว่าบวชแล้วดียังไง อยากฟังมั๊ย..? ตอนที่ผมเรียนอยู่ปี 1 โยมพ่อตกงานไม่มีเงินส่งผมเรียนหนังสือ ผมเลยต้องกู้เงินเรียน ตอนมาบวชแรกๆ ก็ยังใช้หนี้ไม่หมดเลยครับ แต่หลวงพ่อสอนว่าบุญคือเบื้องหลังความสำเร็จของชีวิต แม้ตอนนั้นครอบครัวจะลำบาก แต่ผมก็ชวนให้โยมพ่อโยมแม่ทำบุญบ่อยๆ ให้ทำมากขึ้นด้วย
ชีวิตที่เคยมืดมนกลับสว่างไสวเพราะได้บวช
ผมเกิดมาอาภัพมาก เพราะโยมพ่อเสียชีวิตตั้งแต่ผมอายุได้ 4 ขวบ พออายุ 10 ขวบ ก็ต้องพลัดพรากจากโยมแม่ โดยไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้ข่าวของโยมแม่อีกเลย ผมโตมาด้วยข้าวก้นบาตรพระ อาศัยอยู่กับหลวงพ่อ-หลวงพี่ที่วัดต่างจังหวัด
ความประทับใจในการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน เดินจนใจดิ่งได้ดวง
การเดินธุดงค์ ทำให้ผมรู้ว่าสมาธิช่วยให้เราทำงานหยาบได้ดี ทำให้เราเอาศักยภาพที่ไม่เคยรู้ว่ามีออกมาใช้ได้อย่างเกินควรเกินคาด ถ้าเราตรึกธรรมะควบคู่ไปด้วย งานนั้นจะออกมาดีกว่าดีที่สุด
มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - บัณฑิตต้องอบรมตน
สมัยหนึ่ง พระราชาตรัสถามว่า "ท่านรัฐบาลผู้เจริญ คนส่วนใหญ่ออกบวชเพราะว่าแก่ชรา อยากมีที่พึ่งทางใจ เพราะความเจ็บไข้ได้ป่วยบ้าง เพราะเสื่อมจากโภคสมบัติบ้าง จึงอยากมาอาศัยพระศาสนา และเสื่อมจากญาติบ้าง เมื่อเห็นว่าจะไม่มีที่พึ่ง จึงพากันออกบวช แต่ท่านไม่ได้มีความเสื่อมเหล่านั้นเลย แล้วทำไมถึงออกบวชเป็นบรรพชิตเล่า"